از پادویی برای ترامپ تا شانتاژ علیه مجلس

به گزارش بولتن نیوز به نقل از دوستان سردار سلیمانی، یک کانال اجاره ای، تیتر زده: " کنایه عباس عبدی به امیرحسین ثابتی" و به نقل از مقاله او در روزنامه اعتماد نوشته: "اگر رانتِ استصواب نبود، با چند درصد رای نمی‌شد به مجلس رفت و ادای مصدق را درآورد".
هر چند مدیر مسئول اعتماد، الیاس حضرتی است، اما روزنامه توسط تیم عبدی اداره می شود. هنوز شش ماه از انتخابات نگذشته، اما اعتمادیون طوری برخورد می کنند که انگار ماجرای یک قرن قبل را روایت می کنند و چون داده های کافی در دسترس نیست، می شود هر ادعاییرا مطرح کرد.

اولا بیش از ۱۵ هزار نامزد در انتخابات مجلس رقابت کردند که در نوع خود بی‌سابقه بود.

ثانیا روزنامه اعتماد، دو روز قبل از این انتخابات، تیتر اول خود را به عنوان «نه به تندروی/ معرفی نامزدهای توسعه گرا» اختصاص داد که شامل فهرست ۱۶۵ نامزد مورد حمایت بود

ثالثا برادر صاحب امتیاز روزنامه اعتماد، جزو فهرست انتخاباتی اصلاح طلبان در تهران بود و در گود رقابت در کنار آقای علی مطهری، خانم داداندیش (همسر آقای واعظی وزیر و رئیس‌ دفتر روحانی) و چند وزیر و استاندار مدعیان اعتدال و اصلاحات حضور داشتند.

اما آقای محبوب حضرتي برادر مدیر روزنامه اعتماد در این انتخابات ۱۸۶۶۵ رأی کسب کرد و نفر نود و نهم شود. مطهری نفر اول آن فهرست هم با ۱۰۳۵۱۲ رأی، نفر شصت و چهارم شد.

همین طور، حضور آقای نوبخت سخنگوی دولت برجام در انتخابات رشت و خیلی‌های دیگر که با موفقیت همراه نبود. در عین حال، بیش از ۶۰ نفر از نامزدهای اصلاح‌طلب به مجلس راه یافتند.

خامسا آقای ثابتی در همان سازوکار انتخاباتی انتخاب شده که آقای پزشکیان انتخاب شده و امثال عباس عبدی برای انتخاب شدن وی گریبان دریده و سپس در شورای چینش کابینه، برای او دولت چیده اند.

البته یقینا، محکوم پرونده "فروش اطلاعات به بیگانگان" کمترین صداقت و وفاداری به پزشکیان ندارد، همان گونه که با روحانی و خاتمی و هاشمی نداشت.

او همان کسی است که در دوره اصلاحات، همزمان با سرنگونی فواره رادیکالیسم، خواستار عبور از خاتمی و خروج از حاکمیت (بخوانید خروج علیه حاکمیت) شد و در اواخر دولت روحانی، به گروهی پیوست که برای فضاسازی علیه نظام، به روحانی فشار می آوردند تا استعفا دهد.

چرا؟ چون دولت ترامپ تابستان و پاییز ۱۳۹۸، پروژه بی ثبات سازی لبنان و عراق و ایران را برای مهار پیروزی های جبهه مقاومت به اجرا گذاشته بود.

مزدوران غرب در عراق، با راه اندازی آشوب خیابانی، دولت عادل عبدالمهدی را سرنگون کردند و در لبنان، متحدان سعد حریری، او را مجبور کردند استفا دهد. در ایران، ماموریت فشار برای استعفای رئیس دولت و بی ثبات سازی کشور، بر عهده پایورانی مثل عبدی بود.

عبدی باید به دست و پای نمایندگان پیگیر و مسئولیت شناس بپیچد، چون ماموریت او در طول این دو دهه، همین بوده است.